انواع آبکاری

آبکاری یک فرآیند هیدرولیز است که برای پرداخت های معماری خاص که یک فلز را با یک لایه نازک از فلز دیگر می پوشاند، محبوب است.

دو نوع فرآیند آبکاری وجود دارد:

آبکاری – این فرآیند شامل عبور جریان الکتریکی از محلولی به نام الکترولیت است. این کار با فرو بردن دو پایانه به نام الکترود در الکترولیت و اتصال آنها به مدار با باتری یا منبع تغذیه دیگر انجام می شود. الکترودها و الکترولیت ها از عناصر یا ترکیبات با دقت انتخاب شده ساخته شده اند. هنگامی که الکتریسیته در مداری که آنها می سازند جریان می یابد، الکترولیت تقسیم می شود و برخی از اتم های فلزی موجود در آن در یک لایه نازک در بالای یکی از الکترودها قرار می گیرند. وقتی این کار انجام شد، آبکاری می شود.

آبکاری

آبکاری الکترولس

شامل چندین واکنش همزمان در یک محلول آبی است که بدون استفاده از نیروی الکتریکی خارجی رخ می دهد. آبکاری نیکل نمونه ای از روش معمول آبکاری الکترولس است.

برنامه های کاربردی

بسیاری از تولید کنندگان در این صنعت چراغ های خود را پلاک می کنند، و می توانید دلیل آن را ببینید. این مقرون به صرفه ترین روش تکمیل است. توجه داشته باشید که برای به دست آوردن یک پرداخت با کیفیت بالا، پرداخت دستی به یک ماکت نزدیک، مانند پرداخت های آنتیک، دست می یابد. آبکاری برای همه کاربردها مناسب نیست. این امر به ویژه در محیط هایی که نور در برابر خراش آسیب پذیر است، مانند برنامه های کاربردی درون زمینی یا برنامه های دریایی، صدق می کند. این نوع روکش بیشتر برای کاربردهایی مانند نورهای پایین ثابت مناسب است، جایی که نور پس از نصب دست نخورده در سقف قرار می گیرد و بنابراین حداقل خطر خراش را دارد.