سدیم ساخارین

کاربرد سدیم ساخارین :سدیم ساخارین یا ارتو سولفوبنزیمید سدیم با فرمول مولکولی C7H4NNaO3S شکل نمکی ساخارین، یک شیرین کننده مصنوعی است. به شکل بی آب و دی هیدراته موجود است. این یک پودر بی بو و سفید است. 300 تا 500 برابر شیرین تر از شکر (ساکارز) است.

کاربرد عمده سدیم ساخارین در صنایع غذایی به عنوان یک افزودنی در محصولات مختلف است. به عنوان شیرین کننده و تثبیت کننده کم کالری در انواع غذاها و نوشیدنی ها استفاده می شود. در نانوایی ها از آن برای شیرین کردن محصولات پخته شده، نان، کلوچه و کلوچه استفاده می شود.

کاربرد سدیم ساخارین

ماهیت سدیم ساخارین

به دلیل ماهیت حل شدن سریع آن در آب، به عنوان یک شیرین کننده مصنوعی در نوشابه های گازدار و نوشابه های گازدار استفاده می شود. اساساً ساخارین یک افزودنی شیمیایی و شیرین کننده غیر مغذی است که به عنوان جایگزین شکر در نوشیدنی ها و غذاها، محصولات مراقبت شخصی مانند خمیر دندان، شیرین کننده های رومیزی و خوراک حیوانات استفاده می شود.

کاربرد سدیم ساخارین در فلزات

در سیال فلزکاری نیز کاربرد دارد. چهار ترکیب شیمیایی اولیه ساخارین وجود دارد: 1) ساکارین سدیم 2) ساکارین کلسیم 3) ساخارین اسیدی 4) ساخارین درجه تحقیقاتی. ساخارین اولین بار توسط شیمیدانان ایرا رمسن و کنستانتین فالبرگ در سال 1878 در دانشگاه جان هاپکینز کشف شد.

اگرچه ساخارین مدت کوتاهی پس از کشف آن تولید شد، اما عمدتاً برای بیماران دیابتی استفاده می شد و ساخارین باعث افزایش سطح قند خون در مقایسه با قند نمی شود. ساخارین در طول جنگ جهانی اول به عنوان جایگزینی برای جبران کمبود قند به دلیل جیره بندی، به شدت محبوب بود.

در صنعت آبکاری، ساخارین سدیم آبکاری شده عمدتاً برای آبکاری نیکل استفاده می شود و به عنوان روشن کننده استفاده می شود. برای بهبود روشنایی و نرمی آبکاری نیکل، مقدار کمی ساخارین سدیم اضافه کنید و به طور کلی از 0.1 تا 0.3 گرم در لیتر محلول استفاده کنید.

کاربرد سدیم ساخارین در غذا

ساخارین سدیم به عنوان یک شیرین کننده در غذاها و نوشیدنی ها استفاده می شود. نوشیدنی های سرد عمومی، نوشیدنی، ژله، بستنی، خیار شور، کنسرو، شیرینی ها، میوه های سرد، قند پروتئین و غیره. همچنین در صنایع غذایی و بیماران دیابتی برای شیرینی استفاده می شود. رژیم غذایی، یک شیرین کننده مصنوعی رایج است.

ما همچنین از ساخارین سدیم در افزودنی های خوراک و صنایع شیمیایی روزانه استفاده می کنیم. از آن در خوراک خوک ها، شیرین کننده ها و غیره استفاده می شود و همچنین در خمیر دندان، دهان شویه و قطره های چشمی استفاده می شود.

استفاده از ساخارین به عنوان شیرین کننده رومیزی از سال 1917 در آمریکا و اروپا رایج بود. پس از سال 1923 به سایر کشورها معرفی شد. نمودار مصرف ساخارین در بین جنگ ها با افزایش تعداد محصولاتی که از ساخارین استفاده می کنند به سمت بالا می رود. کمبود شکر در طول جنگ جهانی دوم باعث افزایش استفاده از ساخارین شد.